Gönderen: nyildirim | Şubat 17, 2008

7. ARDÂVÎRÂFNÂME (CENNET, A’RÂF VE CEHENNEM), ERZURUM 2006.

7. ARDÂVÎRÂFNÂME (CENNET, A’RÂF VE CEHENNEM), ERZURUM 2006.

Ardāwīrāf-nāmag/Artā Vīrāf Nāmak, Artây Vîrâf Nâmek gibi adlarıyla da bilinen ve Mazdeist inanışın önemli dinsel kaynaklarından Ardâvîrâfnâme, ünlü Zerdüşt mûbedi Ardâvîrâf tarafından metafizik dünyaya gerçekleştirilmiş bir cennet ve cehennem yolculuğu, göklere yükseliş macerası, iyiler ve kötülerin ruhlarının öteki alemlerdeki makamları ve konumları konusunda ayrıntılı rivayetlerine yer veren, İslâm öncesi çağlarda egemenlik sürmüş son İran devleti Sâsânîler döneminde Pehlevî dilinde kaleme alınmış bir eserdir.

Ardâvîrâfnâme, insan ruhunun ölüm sonrası hayatta cennet a’râf ve cehennemde bulunacağı makamlara erişmesinde “iyi düşünce”, “iyi söz” ve “iyi davranış”ın etkisi, bütün bunların insan kaderi ve ölüm sonrası hayattaki rolü, cennette ödüllendirilme ve cehennemde cezalandırılma konularındaki rivayetlerden oluşur. Sâsânî toplumunu dinî açıdan etkileme, bir bakıma insanların dinî kurallara uymaları ve hükümdarlarının emirlerinden çıkmamalarını sağlama amacıyla kaleme alınan bu eser, eski dünyada İranlıların dinî ve dünyevî görüşlerini yansıtmaktadır. Ardâvîrâfnâme’nin konusu da Sâsânîler dönemine aittir. Eserin ana teması olan mirâcı gerçekleştiren Ardâvîrâf ise, Sâsânî dönemi evliyaları arasında sayılır.


Yorum bırakın

Kategoriler